40 minus …

Πραγματικά όταν είσαι παιδί φαντάζουν όλα μακρινά, δεν αναρωτιέσαι για το αύριο ζεις για το σήμερα το τώρα να τρέξεις να κάνεις την σκανταλιά να διεκδικήσεις να γνωρίσεις να ζήσεις εμπειρίες.

Οι μεγάλοι φαντάζουν εξωγήινοι απόκοσμοι τους παρατηρείς και νομίζεις ότι δεν θα έρθεις ποτέ στην θέση τους, οι συζητήσεις ακαταλαβίστικες παρατηρείς τα πάντα κινήσεις ντύσιμο αρώματα άλλους τους θαυμάζεις και άλλοι σου είναι αδιάφοροι από εκεί που βρίσκεσαι και τους κοιτάς από χαμηλά με αυτά τα δυο μικρά μάτια που βγάζουν φωτιές να καταγράψεις τα πάντα παίρνεις μια γωνία ψωμί με φέτα και ντομάτα και τρέχεις ξανά στις κούνιες, δεν μπορείς να καθυστερήσεις σε περιμένουν οι φίλοι σου να παίξετε κρυφτό.

Ανάμεσα στα πακοτίνια την Μανίνα και τις βιντεοταινίες μεγαλώνεις και συ.

Τα 90΄s είναι η εποχή σου εφηβεία clubbing και επαγγελματικός προσανατολισμός.

Όνειρα που μισοχτίστηκαν, γκρεμίστηκαν δεν στέριωσαν.

Όνειρα που ξαναχτίστηκαν ή έγιναν από την αρχή.

00’s διασκέδαση υποχρεώσεις προσωπικές αναζητήσεις.

Καθημερινότητα με γέλιο αισιοδοξία. Εργασία και χαρά μαζί με την Eva.

Στάθηκα τυχερή και βρήκα το άλλο μισό την κολλητή μου την αδελφή μου και προχωράμε μαζί.

Καθημερινές ανοησίες πειράγματα προβληματισμοί συμπαράσταση σε χωρισμούς και σχέσεις.

ΓΕΛΙΟ ΓΕΛΙΟ ΓΕΛΙΟ.

Βραδιές Σαββάτου στο Γκάζι με σουβλάκια από τον Κάνδαυλο,  ursus caipirinha, ταινίες,  διπλοκουμπαριές.

Δημιουργίες ζωής μια μικρή ύπαρξη που μου ταράζει τα νερά πατάω πόδι και διεκδικώ δεν επιτρέπω.

Με βάζω πίσω, πολύ πίσω αφήνω ρελαντί και προχωράω αργά μέχρι να σταθεί στα ποδαράκια του αυτό μικρό ανθρωπάκι αλλά και τότε την πίσω θέση θα κρατήσω.

Και έρχομαι λίγο πριν τα δεύτερα 20 μου, λίγο πριν τα πρώτα μου 40 να αναρωτηθώ πως έφτασα ως εδώ?

Τώρα το παιδί μου θα με κοιτά από χαμηλά θα παίρνει τη γωνία με το ψωμί την ντομάτα και την φέτα και θα τρέχει να βρεί τους φίλους της να παίξει κρυφτό.

Γύρισα σελίδα και δεν το κατάλαβα, τώρα στο repeat δεν είναι τα κορίτσια που ρωτούσαν «σειιιιιιςςς παραγγείλατε»?

Και δεν είμαι εγώ που περιμένω να παραγγείλω δυο τυροκούλουρα και freddo για μένα και την Eva.

Δεν βιάζομαι να γυρίσω στο γραφείο στην Ιπποκράτους.

Τώρα με ρωτάνε στον πληθυντικό και όλα έχουν αλλάξει.

Boo

Στιγμές και Στίγματα

Στιγμές που ζεις σαν παιδί, έντονα άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε όχι, αλλά δεν φαντάζεσαι ότι θα σε ακολουθούν σχεδόν εφιαλτικά σε όλη σου την ζωή.

Μια κούκλα που μου είχε αγοράσει η μαμά από τον «κυρ Θόδωρα»  τον ψιλικατζή στα 5 μου χρόνια και ενώ ήταν κοριτσάκι διαπίστωσα ότι είχε πουλάκι και την κούρεψα.

Το εικοσάρικο που έβρισκα κάθε πρωί δίπλα στο έτοιμο γάλα για να πάρω κουλουράκι από το κυλικείο ενώ η μητέρα μου είχε ήδη φύγει για δουλειά.

Το Snoopy που ζωγράφιζα σε τετράδιο αντιγραφής γράφοντας πρώτα το 25 στο πάτωμα μιας βιοτεχνίας που δούλευε η μαμά μου.

Ψωμί με λάδι και ζάχαρη.

Ένας θερινός κινηματογράφος που μπορούσαμε να δούμε κρυφά την μεγάλη του οθόνη από το μπαλκονάκι της κουζίνας τρωγοντας ψωμί με λάδι και ζάχαρη.

Ένα χαστούκι πάνω στην σκάλα σαν ανταπόδοση για ένα παιδικό τσακωμό αντίδραση ενός ενήλικα που υπερασπίστηκε το δικό του παιδί.

Ένα σχόλιο που εξέλαβα ειρωνικά υποτιμητικά, ένα σχόλιο που με έκανε να νιώσω άβολα Μεγάλη εβδομάδα, που θυμάμαι κάθε Πάσχα από τα 8 μου και μετά.

– Boo κοινόνισες?

– Όχι θα πάω την Κυριακή.

– Μα την Κυριακή είναι του Πάσχα δεν θα φας την Ανάσταση μαγειρίτσα? (γελώντας)

Ένας κακός βαθμός Γ’ σε διαγώνισμα αριθμητικής στο δημοτικό και καμία ουσιαστική αντίδραση.

Ένα 100 άρικο δρχ που είχα βρει στο χιόνι από τις λίγες φορές που το είχε στρώσει στην Αθήνα.

Η πρώτη φορά που έκανα ποδήλατο χωρίς βοηθητικές, όταν κατέβηκα ένα απόγευμα από το σπίτι και πήρα το bmx του αδελφού μου και για να σταματήσω πήδηξα από το ποδήλατο!

Ένα βράδυ δροσερό νωρίς του Ιούνη στο μπαλκόνι όταν τελείωναν τα σχολεία τρίτη γυμνασίου με τις λεμονιές να μυρίζουν και εγώ να μελαγχολώ ακούγοντας scorpions still loving you από κάποιο πάρτι που γινόταν σε διπλανό σπίτι.

Κάτι τέλειωνε κάτι θα άρχιζε. Θυμάμαι να νιώθω ένα δέος για το τι μου επιφυλάσσει το μέλλον.

Και μεγαλώνοντας στην εφηβεία ενώ ετοιμαζόμουν μετά από επιμονή των γονιών μου να  με πάρει μαζί ο αδελφός μου φυσικά φέρνοντας αντίρρηση σε μια από τις εξόδους του  έμεινα σύξυλη αφού είχα ετοιμαστεί!

Λίγα από τα πολλά τα πολύ παλιά που συχνά πυκνά μου έρχονται στο νου αν και φαίνονται αστεία και παιδιάστικα είναι από αυτά που με ακολουθούν είτε γιατί ένιωσα άβολα είτε γιατί εντυπωσιάστηκα είτε γιατί χάρηκα.

Boo