Ζήτω το Έθνος!
Δημοσιεύθηκε: 24 Μαρτίου, 2015 Filed under: Καθημερινά&Προσωπικά, Σκέψεις&Απόψεις, This&That | Tags: Anoni, Boo 2 Σχόλια
Παραμονή της 25ης Μαρτίου 2015 Εθνική εορτή. Τώρα πια η μικρή για δεύτερη φορά θα βιώσει κάπως διαφορετικά την Εθνική εορτή, αφού μέρες πριν προετοιμάζονται στο νήπιο μαθαίνουν τραγούδια και κάνουν διάφορες σχετικές δραστηριότητες. Μια πρώτη μικρή επαφή μέσα από τα μικρά σχολικά θρανία για μια μεγάλη ιστορία που μας κληροδοτήθηκε. Και αυτή την φορά όπως και την 28η Οκτωβρίου έχουν προετοιμαστεί τα παιδάκια να μας παρουσιάσουν, τα ποιήματά τους και κάποια τραγούδια κλείνοντας με τον Εθνικό μας ύμνο.
Όπως σε όλα τα σχολεία έτσι και στο δικό μας υπάρχουν παιδάκια που οι γονείς τους «κατάγονται» από άλλες χώρες και αυτομάτως άσχετα αν τα παιδιά γεννήθηκαν και μεγαλώνουν εδώ μπαίνουν σε μια κατηγορία «αλλοδαπών». Δεν μου αρέσει καμία από τις χαρακτηριστικές λέξεις που χρησιμοποίησα γιατί πάνω απ’όλα και πέρα από ταμπέλες θεωρώ ότι όλοι είμαστε άνθρωποι που έχουν ίδιες ανάγκες, όνειρα, προσδοκίες και επιθυμίες και κάποτε ήμασταν όλοι παιδιά με ελπίδα για ένα όμορφο μέλλον.
Παρατηρώντας αυτές τις μικρές ψυχούλες να απαγγέλλουν με καμάρι τα τετράστιχα τους να τραγουδούν με όλη τους την δύναμη τα τραγούδια που αναφέρονται σε Ήρωες του ΄21 να κρατάνε ψηλά την σημαία της πατρίδας «ΜΟΥ» αναρωτιέμαι σε τι διαφέρουν από το δικό μου παιδί? «Κατάγονται» από άλλη χώρα αλλά γεννήθηκαν στον δικό μου τόπο, «κατάγονται» από άλλη χώρα άλλα μιλάνε την δική μου γλώσσα, «κατάγονται» από άλλη χώρα άλλα να έχουν γεννηθεί και μεγαλώνουν με την δική μου ιστορία, διαμορφώνονται με τα ιδανικά της πατρίδας μου.
Όση ώρα κράτησε η γιορτή παρατηρούσα τα παιδάκια και αναρωτιόμουν : Δεν είναι μεγάλη αδικία να «κατάγονται» από άλλη χώρα αλλά να μην χρησιμοποιούν την «μητρική» τους γλώσσα? Δεν είναι αδικία να «κατάγονται» από άλλη χώρα αλλά να συμμετέχουν στα δικά μας κοινά? Δεν είναι αδικία να ενστερνίζονται τη δική μας ιστορία τα δικά μας ήθη και έθιμα την δική μας παράδοση αλλά να μην ανήκουν πουθενά? Και όχι δεν το παίζω αλτρουίστρια! Είμαι ρατσίστρια σε κάθε έναν που δεν σέβεται την ατομικότητα τις ανάγκες και τις επιθυμίες, σε κάθε έναν που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματά μας. Είμαι ρατσίστρια απέναντι σε κάθε έναν που ξεχωρίζει τους ανθρώπους από το χρώμα και την προφορά είμαι ρατσίστρια απέναντι σε κάθε αδικία.
Δεν μπορώ όμως να ξεχωρίσω τα παιδιά, δεν καθοδήγησα ποτέ (και δεν θα το κάνω) το παιδί μου, να επιλέξει τις φιλίες τις σύμφωνα με την χώρα προέλευσης η το χρώμα του δέρματος. Μαθαίνω όμως το παιδί μου να επιλέγει αυτούς που την σέβονται και τη νοιάζονται που δεν την εκμεταλλεύονται σε αυτό ναι θα την μάθω να είναι ρατσίστρια.
Ζήτω λοιπόν το Έθνος και Χρόνια πολλά.
Boo
10 σκέψεις για το bullying
Δημοσιεύθηκε: 17 Μαρτίου, 2015 Filed under: Σκέψεις&Απόψεις | Tags: Eva, Άποψη μου, Λίστες 6 Σχόλια
A female bully, portrayed in the 1917 silent film Rebecca of Sunnybrook Farm.
10 σκέψεις για το bullying. Έτσι όπως περνάνε από το μυαλό μου, χωρίς να περιμένω απάντηση όπως όταν μονολογώ και μόνη στο αυτοκίνητο, στον καναπέ, στο δρόμο…
1. Το bullying αντιστοιχεί στην ελληνική λέξη «εκφοβισμός» και δεν είναι καινούρια.
2. Δεν αντέχω άλλους «ευαισθητοποιημένους» πολίτες να οργιάζουν για ελάχιστες μέρες και μετά να μην τους ξανά απασχολήσει ποτέ το θέμα.
3. Δεν είναι αυτονόητο πως μαθαίνουμε στα παιδιά μας να μην εκφοβίζουν και να μην επιτρέπουν να εκφοβίζονται; (Μάλλον όχι τελικά).
4. Όλοι μεγαλώσαμε έχοντας ζήσει αντίστοιχες ιστορίες από τα σχολικά μας χρόνια. Είναι η τεράστια δημοσιότητα που μας κάνει να νομίζουμε ότι το ακούμε πρώτη φορά;
5. Ούτε με την υπόθεση του Άλεξ πήραμε το μάθημά μας, ούτε με την υπόθεση του Βαγγέλη θα περάσουμε την τάξη.
6. Τι θα μπορούσα να κάνω αν ήταν στη θέση τους το παιδί μου; Δε θέλω να το σκέφτομαι αυτό.
7. Ας σταματήσουμε να φωνάζουμε για το τι έκαναν ή δεν έκαναν στην άλλη άκρη της χώρες και ας κοιτάξουμε τι μπορούμε να κάνουμε γύρω μας, έστω και τα στα 100 μέτρα. Είναι πιο χρήσιμο.
8. Πως γίνεται να ίδια μέσα που θέτουν ρατσιστικά πρότυπα για το σώμα της γυναίκας, για τη συμπεριφορά του άνδρα, για τα 999 πράγματα που πρέπει να κάνεις για να είσαι cool, να καταδικάζουν όσους περιθωριοποιούν όποιους δεν τα αντιπροσωπεύουν; Βρίσκονται στην πρώτη σειρά του bullying.
9. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από αποκεφαλισμούς, ξυλοδαρμούς, αδικία, ληστείες για 5 ευρώ. Δε βλέπω πουθενά γύρω μου καλοσύνη. Ακόμα αυτή πλασάρεται και μεταφράζεται σε μικροποσά μασκαρεμένου αλτρουισμού για τον κάθε δυστυχή άστεγο ή άρρωστο με ανίατη ασθένεια ή ορφανό. Σωστό και αυτό, αλλά στην ουσία πότε δώσαμε τελευταία φορά τη σειρά μας στο διπλανό μας; Πότε είπαμε τελευταία φορά καλημέρα στο γείτονα και το εννοούσαμε; Δεν δίνουμε σχεδόν κανένα σωστό παράδειγμα στα παιδιά μας, αλλά έχουμε την απαίτηση να είναι εκείνα σωστά.
10. Υπάρχουν 3 «Θ» στον εκφοβισμό. Το Θύμα, ο Θύτης και ο Θεατής.
Boo & Eva 