Έξοδος κινδύνου

15 χρόνια έμενα στα νότια προάστια. 15 χρόνια έμενα στο κέντρο. 15 χρόνια μένω στα δυτικά προάστια. Αυτή είναι η ζωή μου ολόκληρη. Δεν είναι η πρώτη μου επιλογή αυτή η περιοχή αλλά με τον καιρό την αγάπησα.

Ο βασικός λόγος που με κέρδισε είναι το αίσθημα ελευθερίας που μου δίνει. Καλά θα με ρωτήσεις, αισθάνεσαι ελεύθερη στα δυτικά προάστια; Η απάντηση είναι ναι. Η γύρω περιοχή είναι η έξοδος κινδύνου της πρωτεύουσας. Σε 4 λεπτά βρίσκομαι στην εθνική Αθηνών-Λαμίας και σε 6 λεπτά βρίσκομαι στην εθνική Αθηνών-Κορίνθου. Ανά πάσα στιγμή μπορώ να τα παρατήσω όλα, να φύγω και να βρίσκομαι στο δρόμο πριν ακόμα προλάβω και το σκεφτώ και αλλάξω γνώμη. Κι όπου με βγάλει…

Δεν είμαι σίγουρη από που πηγάζει αυτή η ανάγκη. Δεν είμαι σίγουρη αν είμαι ελεύθερο πνεύμα ή ένα πολύ φοβισμένο πνεύμα. Ξέρω ότι δε συμπαθώ την πολυκοσμία, ξέρω ότι δε θα κάτσω ποτέ πίσω σε ένα τρίθυρο αυτοκίνητο, ξέρω πως πάντα έχω ένα ανοιχτό παράθυρο στο σπίτι και πως ανεβαίνω όσο πιο γρήγορα μπορώ από το υπόγειο πάρκινγκ. Δεν αντέχω να αισθάνομαι εγκλωβισμένη.

Έτσι αυτή η περιοχή μου έδωσε το αίσθημα της ελευθερίας που τόσο πολύ έχω ανάγκη. Και επειδή η ζωή μπορεί να γίνει ασφυκτική και πιεστική, η ψευδαίσθηση της διαφυγής όποτε το θελήσω, μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω.

Έχω χρησιμοποιήσει αυτή την έξοδο κινδύνου; Με παρέα, ναι, πολλές φορές… Μόνη μου, όχι, δε χρειάστηκε. Ακόμα;;;…

Eva